Klasztor franciszkanów

Kiedyś w Wilnie mieściło się jeszcze jedno miasto i należało ono do franciszkanów. Mieszkający tu franciszkanie mieli własnego wójta, sędziego i gwardiana franciszkańskiego. Najstarszym ich domem był XIV-wieczny klasztor franciszkanów nieopodal ówczesnej Drogi Trockiej. Co prawda, podczas zarazy morowej w XVI w. wszyscy zakonnicy wymarli, więc przez pewien czas klasztor stał opustoszały, niszczyły go pożary. Dlatego dzisiaj budynek klasztorny wygląda zupełnie inaczej.

Posiadanie zdolności muzycznych miało ogromne znaczenie dla wstąpienia do zakonu franciszkanów. Zakonnicy poświęcali wiele uwagi nie tylko muzyce, ale także nauce i sztuce. Klasztor słynął jako intelektualny ośrodek Wilna, tutaj w XVII w. działała szkoła, drukarnia, były organizowane konferencje o treści teologicznej dla szlachty i mieszczan. W bibliotece przechowywano kilka tysięcy tomów ksiąg i rękopisów. W pomieszczeniach klasztornych powstała też pierwsza szkoła litewska. Mieszkało tu również wiele znanych osób, takich jak Jonas Basanavičius i Józef Montwiłł. W kościele franciszkanów po dziś dzień można zobaczyć zachowaną mimo różnych klęsk figurę Matki Bożej Brzemiennej z XVII–XVIII w., słynącej z cudów, jakich oczekiwały związki pragnące mieć dzieci.