Choć magię kina wilnianie poznali pod koniec XIX w. w Ogrodzie Bernardyńskim, pierwsze kino „Iluzja” swoje podwoje otworzyło nieco później – w 1907 roku. Tutaj filmy mogło oglądać jednocześnie dwustu widzów. Rozrywka stała się tak popularna, że wkrótce kina zaczęły rosnąć jak na drożdżach – jedynie przy ulicy Wielkiej (Didžioji g.) było ich kilka. Po I wojnie światowej wilnianie mogli oglądać filmy w 6 kinach. Na ekranach wyświetlano wiele różnych produkcji, ale nie obyło się też bez skarg. Religijnym mieszczanom nie podobało się, że dzieci mogą trafić na filmy z tancerkami tanga. Powstawały także filmy o Wilnie – znajome obrazy pomagały przyciągnąć widzów.
Pokazywanie filmów kosztowało dużo pieniędzy – opłata za kino dla magistratu miasta była spora, dlatego przemysł filmowy w Wilnie był w rękach zamożnych Żydów i Rosjan.