Transport publiczny w Wilnie

Dziś autobusem można podróżować po całym Wilnie. Pierwsze takie pojazdy wyjechały na ulice miasta w 1905 r. – latem przewoziły pasażerów z Placu Katedralnego do Werek. Bilet kosztował pięć razy więcej niż na tramwaj konny, ale podróż była wygodniejsza i szybsza.

Tylko zamożni mogli sobie pozwolić na jazdę autobusem, który mógł pomieścić jednorazowo 14–16 osób. Regularne linie autobusowe pojawiły się w okresie międzywojennym, wkrótce w Wilnie było ich już osiem. Jednak w latach II wojny światowej miasto zostało pozbawione komunikacji miejskiej. Autobusy wróciły na ulice dopiero w 1946 r. – było to 17 starych pojazdów naprawionych i pozostawionych przez armię niemiecką. Dołączyły do nich pozyskane od armii rosyjskiej ciężarówki ZIS-5, które dostosowano do przewozu. Pierwsza regularna trasa w latach powojennych prowadziła z dworca kolejowego na Zwierzyniec.

Będące dziś symbolem Wilna trolejbusy wyjechały na ulice miasta w połowie XX w., kiedy przełożono sieć długości 7,8 kilometra. Pozwoliło to pasażerom podróżować z Antokola na dworzec. Czas mijał i w 1975 r. trolejbusy w Wilnie mogły przejechać już 480,6 kilometra.