Ratusz

Chociaż w 1387 r. przywilejem Jagiełło nadał Wilnu prawa magdeburskie, co zapewniło miastu samorząd i możliwość wybudowania ratusza miejskiego, pierwsza wzmianka o ratuszu pojawia się dopiero w 1432 r., a w 1503 r. w ówczesnym ratuszu rozmieszczono też siedzibę straży miejskiej, przechowywano wzorce i miary, broń. Mieścił się tu również magistrat, przypominający obecną radę miejską, na czele której stał wójt. Magistrat zarządzał gospodarką miejską, ściągał podatki, opiekował się skarbem miasta, gromadził zapasy zboża, wykonywał usługi notarialne. Wójt nie tylko przewodniczył posiedzeniom magistratu, ale także rozpoznawał sprawy i wydawał wyroki.

Piwnice ratusza kryły straszliwą tajemnicę – urządzono tu więzienie dla największych skazanych na śmierć przestępców. W tym czasie stosowano różne sposoby egzekucji, a najbardziej haniebny z nich – przez powieszenie – można było obserwować przy szubienicy, urządzonej na Placu Ratuszowym.