Rzemieślnicy, kupcy, cech krawiecki

Czy możesz w dzisiejszych czasach nazwać siebie mieszczaninem? W XV w. za mieszczan uważano tylko wolnych mieszkańców, czyli rzemieślników i kupców, członków cechów i gildii. Już Giedymin w swoich listach zapraszał do Wilna rzemieślników i kupców, dlatego w XV w. Wilno było jednym z największych miast regionu, a jego kupcy i rzemieślnicy należeli do najbogatszej warstwy ówczesnego społeczeństwa. Handel odbywał się z Antwerpią, Norymbergą, Tallinem, Moskwą, Konstantynopolem, ważne miejsce wśród kupców zajął kościół, przedstawiciele dworu władcy, szlachta i mieszczanie. Jednak przybysze nie mogli handlować między sobą ze względu na zasadę agregacji, która pozwalała miejscowym dyktować ceny zakupu.

Na jakie towary najbardziej czekali wilnianie? Najważniejszym towarem importowanym była sól, na liście najpopularniejszych znajdowało się także wino, tkaniny, metale, szkło i papier, a z Litwy kupcy wywozili materiały leśne, futra i wosk, od XVI w. – również zboża. Dzisiaj, przechodząc obok domu o nr 24 przy ulicy Wielkiej (Didžioji g.), można obejrzeć budynek Gildii Kupieckiej, w którym kiedyś przechowywano dostarczone towary. W Wilnie znajdowały się również cechy ważnych rzemiosł: złotników, krawców, kuśnierzy, wytwórców miodu pitnego. Działały nie tylko jako związki zawodowe, ale także dążyły do zmonopolizowania produkcji.